De laatste thuiswedstrijd van dit zaalseizoen bracht ons eerste in het strijdperk tegen het altijd lastige Unitas, dat nog een minimale kans op degradatie had. En dus werd verwacht dat we tegen een tot op het bot gemotiveerd Unitas zouden komen te staan. Wilde ons eerste de goede reeks van tweede helft zaal een goed vervolg geven, moest vanaf het eerste fluitsignaal gelijk de focus er op, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. Bovendien wilde de ploeg de afscheidswedstrijd van Amber ( die hopelijk over een maandje of zes voor nieuwe aanwas van het ledenbestand gaat zorgen) natuurlijk wel winnend afsluiten. En dus opende ons eerste furieus. De wedstrijd was 100 seconden oud of er prijkte een 4-1 voorsprong op het scorebord. Het was Amber zelf die nog één keer wilde vlammen en na 5 seconden al de 1-0 op het scorebord zette middels een fraaie doorloopobal. En ook onze volgende drie aanvallen leverden telkens een goal op. Job en Giovanni van afstand en daarna Ferdgie (die meespeelde voor Ivar) met een wegtrekbal maakten de vier vol. Daarna werd het allemaal wat moeizamer.

Ons volgende doelpunt scoorde Job en viel ruim drie minuten na de 4-1 en daarna duurde het maar liefst 6 mimuten voordat we de volgende mochten noteren en Kenny ons met een mooie doorloopbal op 6-4 bracht. Dat we nog steeds op voorsprong stonden zei alles over Unitas dat vandaag geen schim bleek te zijn van de vechtploeg die het ons de afgelopen jaren zo moeilijk kon maken. Unitas had dan ook zo mogelijk nog meer moeite met de korf te vinden dan wij en dus bleef ons eerste wel steeds op voorsprong maar konden we het verschil niet veel groter maken in die fase. Silvana met een rake vrije bal en Ferdgie van afstand zorgden voor de 7^e en 8^e treffer. Maar Unitas bleef mee scoren en dus stond er na 16 minuten een 8-7 tussenstand op de teller. Hierna een kleine demarrage van ons eerste. Fleur met een raak schotje en Kenny 2x achter de korf brachten het verschil deze wedstrijd voor het eerst op vier bij 11-7. Job benutte een strafworp voor 12-8 waarna Unitas het verschil voor rust toch weer terugbracht tot twee bij rust.

Ook de tweede helft kende Rohda 1 een prima start. Job en Gio brachten het verschil weer naar 4 met twee afstandschoten, waarna ons eerste hard door ging. Twee doorloopballen van Ferdgie en Fleur brachten de stand naar 16-11, waarna Kenny met een strafworp en Sherida van achter de korf het grootste verschil in de wedstrijd bewerkstelligden 18-12. De wedstrijd leek beslist, maar om onverklaarbare stokte het opnieuw en dat gaf Unitas de gelegenheid om toch weer op te krabbelen en de stand weer terug te brengen tot 18-16. Gelukkig zag Giovanni het gevaar en zette het team weer op het goede spoor door van afstand de 19-16 door de korf te schieten. Daarna was het de beurt aan de zusjes. Eerst scoorde Silvana de 20-16 en daarna was het alle ballen op Amber. De tijd van (voorgoed ???) afscheid van Rohda 1 zat er aan te komen en dus kreeg zij nog 1x de kans om haar specialiteit te tonen. Vrij komen op twee à drie meter van de korf. Op deze manier heeft zij mij heel wat keren een doelpunt laten noteren en uiteindelijk gebeurde dat vandaag ook nog een keer. Zo maakte ze op 8 september 2007 in Zeeland haar allereerste doelpunt voor Rohda 1 en zo maakte ze 11 seizoenen later op 18 februari naar alle waarschijnlijkheid haar allerlaatste doelpunt voor ons eerste.

En dat was gelijk ook haar laatste aktie. Onder een mooi applaus van supporters en medespelers werd Amber door coach Taco van het veld gehaald en vervangen door Joni. De wedstrijd was door de treffer van Amber wel beslist en sukkelde hierna rustig naar het einde. Unitas drong niet echt meer aan en na doelpunten van Gio (wel een hele mooie. A la Michael Jordan met een raak baskelbalschot), Sherida onder de korf en Silvana van afstand floot de scheids bij 24-19 voor het einde.

Niet de beste wedstrijd of de meest spectaculaire wedstrijd van ons eerste deze keer, maar een gewone, zakelijke overwinning en daarmee netjes aan de sportieve plicht voldaan. Achteraf maakte het resultaat van deze wedstrijd allemaal niet zo veel meer uit. Aangezien zowel Tweemaal Zes als Nic hun wedstrijden dit weekend verloren, betekende dat voor deze twee teams een stapje terug naar de Overgangsklasse en omdat bovenaan alles een paar weken geleden al beslist was, AW.DTV en Groen Geel plaatsten zich met overmacht voor de play-offs, zijn in onze hoofdklasse alle beslissingen al gevallen. Onze laatste wedstrijd brengt ons naar Wageningen, een wedstrijd dus voor des keizers baard. Verliezen we dan worden we vierde, winnen we dan stijgen we nog naar de derde plaats. In ieder geval eindigen we ook dit jaar weer bij de eerste vier en daar zag het na ons slechte begin in deze kompetitie toch helemaal niet naar uit. Maar na vijf wedstrijden volgde het herstel en wisten we 6 van de volgende 8 wedstrijden te winnen. Langzaamaan gaan we weer denken aan het veld al moet ik daar met deze kou eigenlijk helelmaal nog even niet aan denken. Eerst de laatste wedstrijd in de zaal nog afwerken. Succes daarmee. En dan maar bidden en hopen dat het over een week of vijf, zes weer een graadje of 20 boven nul is.

Onze doelpuntenmakers tegen Unitas:

Giovanni 4, Job 4 (1 sw), Kenny 4 (1 sw), Silvana 3, Fredje 3, Amber 2, Fleur 2 en Sherida 2.

Tot volgende keer, Adri