Afgelopen zaterdag speelde ons eerste zo een wedstrijd die je elk seizoen wel tegenkomt. Zo een wedstrijd waar kop nog staart aan zit. Het was gewoon vlees nog vis. Kortom een wedstrijd waar we achteraf tevreden met het behaalde punt moeten zijn.

Meer zat er ook niet in en meer verdiende we ook eigenlijk niet. Want op de een of andere manier zat de ploeg nooit echt lekker in de wedstrijd. Ik miste eigenlijk een beetje het heilige vuur om koste wat het kost de wedstrijd te winnen. Het was allemaal af en toe net even te gezapig. Dan lieten we ons veelal op felheid aftroeven, want SDO merkte gedurende de wedstrijd natuurlijk wel dat het dit keer bij ons niet zo makkelijk ging. Waardoor het komt is natuurlijk altijd gissen. Lag het aan het grote veld waar we weer eens op moesten spelen of was het het statische, trage spel van SDO en werden we daarin meegetrokken? Niemand die het echt wist na afloop. Nee het was gewoon zo een dag dat het niet wilde. Nou ja, kan gebeuren natuurlijk. We hoeven er ook weer niet al te dramatisch over te doen. Positief was in ieder geval wel dat jullie er tot aan de slotseconden voor bleven vechten en op grond daarvan was dat ene puntje zeker verdiend te noemen. En achteraf werd het toch nog een leuke zaterdag nadat bleek dat DSC thuis verloor van Deetos en we dus gewoon een puntje dichterbij zijn geslopen.

Gedurende de hele wedstrijd bleven beide ploegen zij aan zij. Alleen in het begin bij 4-2 voor SDO was er een verschil van 2 goals in het voordeel van één van de twee teams. Voor de rest was het verschil altijd maar 1 punt of stond het gelijk. De eerste helft was wat doelpuntrijker als de tweede helft. Bij rust was het al 10-10. De tweede helft waren de doelpunten duurder en werd er voornamelijk via korte kansjes onder de korf (Rohda) of via vrije ballen en strafworpen (SDO) gescoord. En daar zat hem bij ons misschien wel de crux. Want die werden door ons iets te gemakkelijk weggegeven, want ook SDO kon die tweede helft weinig vuist maken al kwamen we enkele malen heel goed weg met schoten die er in en er weer uit vlogen bij SDO.

Terugkijkend op de eerste seizoenhelft heeft Rohda het eigen voortreffelijk gedaan. Als promovendus draaien we natuurlijk fantastisch mee en eigenlijk hadden we nu ruim op kop moeten staan want van de vijf verliespunten waren er vier (DSC en Avanti) totaal onnodig. Alleen tegen SDO zat er niet meer in maar tegen DSC en Avanti werd 2x een ruime voorsprong weggegeven. Maar ondanks dat staan we halverwege op een prachtige tweede plek. Eén puntje achter koploper DSC, gelijk met Deetos en één punt voor op Avanti. Kortom het is dus heel erg spannend en dat met een ploeg die toch wel een paar personele klappies hebben moeten opvangen. Ivar en Amber missen we natuurlijk al een tijdje, maar daar kwamen Sherida en de laatste paar wedstrijden ook Leanne nog eens bij. En dat we dan toch zo meedoen zegt toch wel iets over onze selektie. Want ook met Rohda 2 gaat het geweldig, al werden de laatste twee wedstrijden tregen de concurrentie verloren. Ook zij doen volop mee voor de bovenste plek. Dus dat kan nog leuk worden als iedereen weer terug is. Dan hebben we twee ijzersterke ploegen op het veld staan en dan acht ik de dubbel net zoals vorig jaar zo maar weer mogelijk. Maar goed zoals vorig jaar ook wel gebleken is, een ongeluk zit in een klein hoekje. Dus laten we hopen dat ons dat dit jaar verder bespaard blijft en dat de blessures zich positief zullen ontwikkelen (oke Amber, jij moet gewoon zo snel mogelijk die kleine er uit werken). En dan nu de zaal in en daar reken ik weer op het nodige spektakel. Ik heb het idee dat we opnieuw in de zwaarste poule zijn ingedeeld, maar de afgelopen twee jaar is ons dat prima afgegaan dus dat zie ik vol vertrouwen tegemoet.

Onze doelpuntenmakers: Kenny 5 (1 sw), Joni 2, Silvana 2, Ferdgie 2, Giovanni 2, Mike 2 en Fleur 1

Tot volgende keer, Adri

Bekijk hieronder de actiefoto’s die gemaakt zijn door Theo Aurik bij ROHDA 1 & 2:

[foogallery id=”6898″]