En weer is het ons eerste gelukt de beide punten mee naar huis te nemen. Maar dat uiteindelijk met zo een verschil gewonnen zou worden had ik vooraf niet durven voorspellen. Hoop op een kleine overwinning dat had ik wel, maar eerlijk gezegd was er toch ook wel een beetje het idee dat OVVO ondanks de slechte start deze kompetitie, in eigen hal ons eerste toch wel de baas zou kunnen zijn en dat ons eerste misschien wel eens tegen de eerste nederlaag zou gaan oplopen. Op zich natuurlijk niet verwonderlijk tegen een team dat vorig jaar nipt uit de korfballeague degradeerde en waar nog altijd bekende namen als Michelle Brouwer, Tim Backx of de bij Rohda ook overbekende Martijn Roos in het veld gebracht konden worden. Voeg daar ook nog eens Catalaans international José Alvarez Andres aan toe en u begrijpt dat enige gereserveerdheid op zijn plaats was. Niet voor niets werd OVVO aan de vooravond van deze kompetitie door velen gezien als één van de voornaamste kandidaten voor de playoffs, een mening overigens die u verslaggever niet deelt, maar dat ter zijde.
De eerste schermutselingen deze wedstrijd wezen er ook inderdaad op dat Rohda 1 een heet avondje zou gaan beleven. Het duurde wel bijna 10 minuten maar toen had OVVO de 2-0 op het scorebord staan. Deze stand werd vrij snel weer gerepareerd door Kenny via een strafworp en een afstandschot, maar al snel was het weer 4-2. Opnieuw Kenny kon ook deze schade repareren middels twee strafworpen, waarna Silvana ons voor het eerst op voorsprong schoot. Onze enige voorsprong in deze eerste helft want voor de rest was ons eerste veroordeeld tot achtervolgen. Telkens kwam OVVO 1 of 2 punten voor, maar even zoveel keer kwamen we weer op gelijke hoogte en zo ging dat tot aan de rust, die met 14-13 in het voordeel van OVVO aanbrak. Opvallend detail daarbij was dat onze doelpunten door slechts drie mensen waren gemaakt. Vooral de mannen in onze tweede aanval waren hot. Samen scoorden zij liefst 11 van de dertien goals. Was het in eerste instantie alleen Kenny die de man van het scorebord aan het werk zette ( 7 doelpunten waarvan 6 vanaf de stip omdat OVVO grote moeite had met onze constante dreiging naar binnen te trekken en dat met veel overtredingen trachtte op te vangen), in het tweede deel van de eerste helft kreeg Ivar het op zijn heupen met liefst 4 verre schoten achter elkaar. Het andere vak had het beduidend moeilijker om de korf te vinden. Alleen Silvana lukte het twee keer om tussen al het mannelijk geweld in het andere vak raak te schieten, waarbij met name de 11-11 toch wel even het vermelden waard is. Een onderhandse doorloopbal met één hand om haar dame heen.
In de rust kwamen de meningen van de vele Rohda supporters redelijk overeen. We zouden het niveau echt wat omhoog moeten zien te krikken en het eerste aanvalsvak moest meer gaan scoren, dan maakten we een goede kans om de winst binnen te halen.
Maar eerst moesten we in de tweede helft maar eens langs OVVO zien te komen. Wie anders dan Ivar deed dat gelijk met zijn eerste verre schot. En onze hoop dat de andere aanval zich ook meer ging bemoeien met het scoreverloop kwam uit want nu kroop ook Mike uit zijn schulp, ging lekker staan schieten en scoorde de ene na de andere goal. In het andere vak bleef Ivar met scherp schieten, pakte ook Kenny nog wat goaltjes mee en ging ook Amber zich met het scoren bemoeien. En zo kreeg Rohda heel langzaamaan de overhand. Omdat Ivar en Mike het verdedigend nog steeds behoorlijk lastig hadden met Alvarez Andres en met Martijn Roos kon OVVO nog een tijdje in het kielzog blijven, maar na 19-21 paste coach Taco weer de wisseltactiek toe die ons ook al tegen Nic succes opleverde. Deze keer wisselden Ivar en Fred steeds van stuivertje, waarbij Fred de bewaking van Alvarez Andres op zich moest nemen. De eerste de beste bal leverde nog wel een strafworp tegen Fred op, maar daarna was de rol van de Catalaan wel uitgespeeld en werd hij helemaal lamgelegd. Die strafworp ging er nog wel in, maar omdat Fleur direkt daarna het verschil weer op 2 zette kreeg OVVO niet de gelegenheid om ons verder onder druk te zetten. En al helemaal niet toen Kenny ons met zijn 8e!!! strafworp op 20-23 bracht. Nog 1x kwam OVVO wat dichterbij maar twee doelpunten van Mike zorgden er voor dat we nog wat verder afstand namen van OVVO. Met de moed der wanhoop trachtte OVVO de bakens nog te verzetten, maar tevergeefs. Als zij al scoorden werd er direkt door ons beantwoord en dus kwam de ploeg uit Maarssen geen pepernoot meer dichterbij. Sterker nog Mike maakte het verschil nog wat groter, waarna de zusjes met allebei een afstandtreffer deze wedstrijd voor ons afsloten.
Een geweldige overwinning natuurlijk, 24-29, en een behoorlijke tik voor OVVO dat in plaats van aansluiting bij de top van de ranglijst terug te vinden zichzelf nu terugziet in de lagere regionen. Rohda daarentegen kent tot nu toe een ongekende start van deze kompetitie. Vier gespeeld, acht punten. Maar ik blijf voorzichtig. Voorlopig zijn we hard op weg om ons in veiligheid te spelen. Daarna zien wel verder. Maar het is op het ogenblik een feest om naar Rohda 1 te kijken. Daarom hoop ik ook van harte dat volgende week onze hal weer lekker vol loopt. Dan treden we aan tegen SCO, ook een ploeg waar het nog niet lekker loopt, maar waar wij het altijd heel erg moeilijk mee hebben gehad de afgelopen jaren. Spelend zoals de tweede helft tegen OVVO moet het echter kunnen lukken de punten in de Ookmeerhal te kunnen houden.

Onze doelpuntenmakers tegen SKF: Kenny 10 (8 sw), Ivar 7, Mike 6 (1 sw), Silvana 3, Amber 2 en Fleur 1

Adri