Moesten we afgelopen zaterdagavond na de wedstrijd van ons eerste tegen Tweemaal Zes nou tevreden of teleurgesteld zijn nadat ons eerste een zwaar bevochten gelijkspel uit het vuur wist te slepen?

Aan de ene kant was daar de opluchting dat er in ieder geval één punt binnen was gehaald nadat de hele wedstrijd tegen een achterstand was aan gekeken. Aan de andere kant, we stonden 50 seconden voor het einde wel met 25-24 voor waardoor de zege voor het grijpen lag.

Zoals ik al zei keek Rohda 1 bijna de hele wedstrijd tegen een achterstand aan. Ons eerste begon uitermate slap en apathisch aan de wedstrijd. Het liet zich als makke schapen in de hoek neerzetten en na een kwartier stonden we met maarl liefst 6-13 achter. Op dat moment vond coach Taco het genoeg en greep in. Giovanni en Ivar werden van vak gewisseld en dat bleek een gouden greep. Gio en Ivar namen hun nieuwe vakken op sleeptouw en wisten het vuur bij de andere aan te wakkeren. Vanaf dat moment kreeg ons eerste vleugeltjes en onder aanvoering van Silvana en Ivar werd de inhaalrace ingezet. Om en om scorend geholpen door Fred werd de achterstand teruggebracht tot 12-15 en toen Amber pal voor rust ook nog de 13-15 op het scorebord was alles weer mogelijk.

Een beetje jammer was het dan ook wel dat de eerste paar minuten van de tweede helft de concentratie er even niet was. Dat gaf Tweemaal Zes de gelegenheid om ons opnieuw op ruime achterstand te zetten. Maar bij 14-19 vonden onze meiden het genoeg. Blijkbaar moeten zij gedacht hebben dat als de mannen het dan niet doen dan doen wij het wel. Een ongekende doelpuntenproductie volgde. Van de 12 goals in de tweede helft werden er 11 gescoord door onze dames. In het tweede aanvalsvak bleef Silvana maar door scoren totdat TZ na haar 8e doelpunt extra dekking ging geven via de tweede TZ dame, die Amber wat meer los moest laten. En dus speelden Gio en Ferdgie Amber vanaf dat moment steeds vaker aan. En wat haar de hele eerste helft niet lukte ging nu achter elkaar. In een paar minuten kegelde ze er drie achter elkaar in waarna TZ het helemaal niet meer wist hoe de zussen te verdedigen.

In het andere vak hadden we aanvankelijk wat meer moeite met het scoren. Toch was het juist dit vak dat de TZ trein tot stilstand bracht doordat Fleur bij 14-19 de zo belangrijke 15-19 raak schoot. In hun volgende aanval nam Sherida de taak over en weer een aanval later was het opnieuw Fleur die van afstand de bal in de korf mikte. Stuk voor stuk zeer belangrijke goals. Niet alleen bleven we daardoor in het spoor van Tweemaal Zes maar ook werd daardoor de uitermate trefzekere Randy Bruintjes van TZ (12 goals) geneutraliseerd.

In de laatste 10 minuten kwam Joni in het veld voor Sherida. En Joni sloot maar meteen aan bij de rest van haar vrouwelijke collega’s door al snel 22-23 raak te schieten. Ivar zette ons voor het eerst weer naast TZ (jaja een mannendoelpunt), maar TZ maakte weer 23-24. Zoals ik al zei raakte Amber in die slotfase alles wat ze schoot en dus tekende zij voor de 24-24.

Vervolgens leek Joni anderhalve minuut voor tijd de beslissing te forceren want met een mooie doorloopbal zette zij ons eindelijk op voorsprong. Helaas echter konden we dit niet vast houden en scoorde TZ na een lange aanval toch nog de gelijkmaker. Dat de scheidsrechter daarbij minimaal twee dik verdedigde schoten tegen Ferdgie over het hoofd zag maakte het voor ons wel extra zuur. Onze laatste aanval met Amber en Silvana voor de korf wist hen echter niet meer in stelling te brengen waardoor we geen kans meer zagen de zege alsnog uit het vuur te slepen. Persoonlijk had ik die laatste aanval ook het originele vak laten staan, maar dat gebeurde niet.
Coach Taco besloot toch tot een allerlaatste wissel. En dan is het mijns inziens logisch dat dat niet meteen zo draait als het in de rest van de wedstrijd had gedaan. Maar goed, coach Taco had daar een ander idee bij, het ging echter niet zo als we allemaal hadden gehoopt.

Kom ik tenslotte toch nog even terug op de vraag die ik aan het begin van dit verslag al stelde. Zijn we teleurgesteld? Ja zeker. De overwinning lag voor het grijpen, dus dan is het heel teleurstellend dat dat in de laatste minuut toch nog mis gaat.

Zijn we toch wel tevreden? Absoluut. Zeer zeker wel. Want het was vandaag echt top om te zien hoe de ploeg tot twee keer aan toe na een grote achterstand terug wist te vechten. Daar stond dit Rohda de afgelopen jaren toch vooral om bekend. Als een vechtmachine die heel moeilijk te verslaan was. En ook mooi om te zien hoe onze heren zich in de tweede helft helamaal wegcijferden toen ze in de gaten kregen dat onze dames wel heel erg hot waren vandaag, want zowel Fredje en Giovanni in het ene vak, als Ivar en Job in het andere vak gaven onze dames deze wedstrijd alle kans om volop te shinen. En die kans werd door onze ladies met beide handen aangegrepen. Uiteindelijk kwamen er 18 doelpunten uit hun handen.

En uiteraard waren we met zijn allen zeer tevreden dat we eindelijk de grens van 20 doelpunten wisten te slechten. Dus daar hoeven we niet langer meer tegen aan te hikken

En dan nu as. zaterdag tegen AW.DTV. Op voorhand één van de grote favorieten voor de play offs maar afgelopen zondag behoorlijk over de knie gegaan bij Wageningen. Over het algemeen doen we het altijd verdomde aardig tegen onze roodzwarte buren en spelend zoals in de tweede helft kunnen we het hen ook deze keer weer best weer moeilijk maken. Maar dan zullen we wel vanaf het allereerste moment bij de les moeten zijn. En als onze dames dan weer net zo scherp zijn als afgelopen weekend en als onze heren dan nog net even vaker mee raak schieten dan………………….maar ja, zoals mijn oma altijd zei: “Als mijn broer een droppie was geweest had ik hem opgevreten.” We gaan het dus wel zien as. zaterdag. Succes in ieder geval.

Onze doelpuntenmakers:

Silvana 8 (1 sw), Amber 4, Ivar 4, Fleur 3, Joni 2, Sherida 1, Fred 1, Giovanni 1 en Job 1 (sw)

 

Tot volgende keer, Adri