U zult zich de afgelopen weken misschien wel afgevraagd hebben waar de verslagen van Rohda 1 waren gebleven. Wel ik kan u vertellen dat ik na mijn vakantie ben getroffen door een gigantisch writers block. Oftewel, de inspiratie ontbrak volledig.

En in eerste instantie kon ook Rohda 1 mij niet echt inspireren door schitterende resultaten. Sterker nog, de eerste weken van de competitie bleef ons eerste compleet puntloos. De eerste witte zakdoekjes werden al uit de damestasjes gehaald, maar de laatste weken kwamen dan toch de puntjes.

Een overzicht:

DeetosSnel
De eerste wedstrijd tegen het naar nu blijkt ongenaakbare DeetosSnel, verliep in eerste instantie volledig naar wens, maar een schotloos laatste kwartier in de eerste helft deed onze voorsprong veranderen in ruime achterstand bij rust. Wat het eerste in de tweede helft ook probeerde, het wilde maar niet lukken om weer voorbij DeetosSnel te komen en zo verloren we de openingswedstrijd van dit seizoen met 21-25.

KV TOP Arnemuiden
De tweede wedstrijd werd gespeeld in het verre Zeeland. Ik zelf zat op dat moment in Griekenland dus ben er niet bij geweest, maar van horen zeggen was dit geen beste wedstrijd die ons eerste afleverden. Er lukte weinig tot niets en alleen Silvana kon zich qua scoren onderscheiden. Het zegt denk ik genoeg dat zij in haar eentje net zo vaak scoorde als de rest van het team bij elkaar. 13 Doelpunten aan Rohda zijde is natuurlijk beneden onze waardigheid, kortom een behoorlijke offday en de tweede nederlaag met 16-13.

Sporting Delta
Daarna weer thuis, tegen Sporting Delta. Ik, nog steeds in Griekenland, kon er opnieuw niet bij zijn, maar dit keer kon ik meegenieten met een live-verslag via WhatsApp. Dit keer wel een volop scorend Rohda, met als grote man aanvoerder Kenny die maar liefst 10x de bal door het mandje liet glijden. Ook de rest scoorden er lustig op los en in totaal was het 26x raak. Ruimschoots voldoende voor de overwinning zou je denken, maar niets was minder waar. Sporting Delta deed het namelijk nog net even beter met 28 doelpunten en dat betekende dus de derde nederlaag op rij en nog steeds nul punten en een plek op de ranglijst die we al heel lang niet meer gezien hadden. Als enige ploeg waren we nog puntloos en daar werd zelfs bij korfbal.nl – dat elke week een overzicht geeft van de gespeelde wedstrijden – vreemd van opgekeken. Zij kwamen zelfs al tot de conclusie dat de wedstrijd die hierna volgde een echte degradatiekraker ging worden.Maar dat ging ons eerste toch iets te ver. Vergeten werd blijkbaar dat we de eerste wedstrijden tegen de top drie moesten aantreden, dat we twee wedstrijden zelf de tegenstander weer in de wedstrijd lieten komen door schotloze periodes en dat ook het geluk niet echt aan onze zijde was.

Oranje Wit
De ommekeer moest dus in wedstrijd nummer 4 komen in Dordrecht bij Oranje Wit, dat met 1 punt net boven ons op de ranglijst bivakkeerde. Dat er toch wel iets van spanning op deze wedstrijd zat bleek tijdens de wedstrijd. Ons eerste pakte al vrij snel een paar punten voorsprong, maar echt los komen lukte maar niet. Het bleef constant op twee, drie goals verschil al ging het scoren in die tweede helft steeds moeilijker. Coach Taco zag zich zelfs genoodzaakt om halverwege de tweede helft bij 11-13 Enzo in te brengen. Nou, als je ooit van een gouden wissel mag spreken was het deze wel. Enzo scoorde 11-14 en een paar minuten later 13-16. Na de 14-16 van Oranje Wit een hele opvallende wissel. Enzo er weer uit en enkele seconden later in de andere aanval er weer in. En hup 14-17 door…….Enzo. Op dat moment dachten we dat het wel goed zat. Oranje Wit echter kreeg ineens de geest en wist zich met nog een paar minuten naast Rohda te knokken. Langs de kant hielden we de adem in, maar tot grote vreugde van alles wat een zwart-geel hart heeft wist Rohda nog net op tijd het tij te keren en de opmars van Oranje Wit tot stand te brengen. Twee afstandschoten van, en daar heb je hem weer, Enzo betekende 17-19 en uiteindelijk de eindstand. Een aardig invalbeurtje zal vader Ruud waarschijnlijk gezegd hebben. Ach 5 van de laatste zes goals maken en daarmee zorgen dat de eerste twee punten konden worden bijgeschreven, je kan een slechtere invalbeurt hebben.

OVVO/De Kroon
Daarna thuis tegen OVVO. Ondanks de twee punten tegen Oranje Wit besloot coach Taco om over te gaan tot een andere opstelling en werden de dameskoppels omgewisseld. Voorzichtig optimistisch gestemd begon Rohda aan deze wedstrijd gesterkt door de overwinning tegen Oranje Wit. En in de eerste helft leek het ook tegen OVVO goed te gaan. Tot pal voor rust bleven we aan de goede kant van de score, maar OVVO kwam toch nog op gelijke hoogte.

Na rust kwamen we nog op 14-13 maar daarna was het weer eens raak of misschien moet ik wel zeggen was het juist niet raak. Mooie kansen werden onbenut gelaten, het scoren stokte weer enige tijd en OVVO profiteerde. Van 14-13 werd het 14-17, het gat was geslagen en toen we weer begonnen te scoren was het te laat. We kwamen nog wel een paar keer heel dichtbij maar uiteindelijk won OVVO met 18-21 en daar hadden we toch niet echt op gerekend. Twee punten uit vijf wedstrijden was wel een heel mager begin van het jaar. Een zevende plaats was ons deel en het werd toch langzaamaan tijd om te gaan winnen wilden we de zaal niet in gaan op een degradatie plek.

DOS Westbroek
Nog twee wedstrijden dus. Tegen promovendus DOS Westbroek en tegen Tweemaal Zes. Eerst thuis tegen DOS. De kans om een plaatsje op de ranglijst te stijgen en om de degradatieplekken te verlaten aangezien DOS 1 puntje meer had verzameld. DOS begon beter en kwam op 2-4, maar daarna namen we het heft in handen en kwamen we met goed korfbal en scorend over diverse schijven op 7-4. Op dat moment had ik al zes namen op het scoreformulier mogen noteren dus dat zag er goed uit. Maar het pechduiveltje speelde ons parten. Ik heb in de rest van die eerste helft zeker 7 schoten geteld dat we al aan het juichen waren maar die op onverklaarbare wijze toch weer uit de korf stuiterden. Echt ongelofelijk. DOS kwam weer helemaal terug in de wedstrijd en bij rust was het 10-10 en had alleen Silvana nog 3x weten te scoren. De tweede helft werd het nog gekker. Met veel pijn en moeite wisten Silvana en Amber nog een goaltje er in te prikken en toch wonnen we met 19-17 want  die tweede helft werd de helft van Job. 4x in de aanval gestaan en 7x scoren, bijna 100% dus.

En dus hadden we nu de zesde plaats in handen, want tegen zoveel Job was DOS niet bestand al bleef het lang spannend en werd de wedstrijd pas enkele minuten voor tijd beslist.

Tweemaal Zes
En dan tenslotte afgelopen zaterdag. Uit bij Tweemaal Zes. En weer een ploeg die slechts 1 puntje boven ons stond. Maar wel een ploeg die in een goede flow zat, want hun vijf punten hadden ze behaald in de laatste drie wedstrijden. Op voorhand een lastig potje dus. En dat bleek in het begin van de wedstrijd ook zo. Met name de heer van Job raakte ze met zijn ogen dicht. Bij 5-4 had hij er al 4 ingeschoten, dus dat zou wel eens een probleempje kunnen worden. Dachten wij van langs de kant. Maar zie, waar het ineens vandaan kwam weet ik niet, maar plotseling was daar weer het Rohda van de afgelopen jaren. IJzersterk rebounden in de verdediging voerde de druk voor de spitsen van Oranje Wit om raak te schieten hoog op. Voeg daarbij dat Job na het moeilijke begin zijn tegenstander steeds beter onder controle kreeg waardoor deze alleen zeer gehaast en meestal vanaf zijn verkeerde been moest schieten wat hem toch een stuk lastiger afging. En voeg daar ook nog eens bij dat Fred ouderwets zijn tegenstander uitschakelde, daarnaast ook nog eens sleurend door het hele vak menig balletje wist te onderscheppen en tenslotte op de meest onmogelijke momenten 5x wist te scoren, Kenny en Giovanni heel veel duels onder de korf wisten te winnen en dat ons dames viertal Fleur, Sherida, Amber en Silvana stuk voor stuk hun tegenstander de baas waren en u begrijpt dat wij van langs de kant een heerlijk middagje beleefden. Na de hierboven reeds genoemde 5-4 achterstand deelde Rohda een eerste harde tik uit door met 5 goals op rij van afstand weg te lopen naar 5-9. Tot aan de rust bleef dit verschil gehandhaafd (7-11), waarna de ploeg na de rust rustig op de ingeslagen weg voortging en de wedstrijd definitief naar zich toe trok door met een nieuwe serie van vier goals op rij Tweemaal Zes op een 9-16 achterstand te zetten. TZ kwam met drie goals op rij nog wel even terug tot 12-16 maar ons eerste antwoordde met eveneens drie doelpunten achter elkaar en de hernieuwde zeven punten voorsprong. Daarna liet de ploeg te teugels enigszins vieren en werd de wedstrijd rustig uitgespeeld. Uiteindelijk werd het 17-21 en konden we opnieuw de twee punten bijschrijven. We stijgen weer een plaatsje op de ranglijst en hebben inmiddels een mooi plekje in de middenmoot bemachtigd.

Terugkijkend op deze eerste seizoenshelft op het veld kunnen we zeggen dat de ploeg uiteindelijk aan de verwachtingen voldoet. Al hadden we zeker een paar puntjes meer kunnen hebben als we naar het vertoonde spel kijken. Alleen is het grote probleem geweest dat de korte kansen rondom de korf te vaak gemist werden. Verdedigend zit het allemaal redelijk tot goed in elkaar, aanvallend gaat het zeker niet verkeerd. Helemaal nadat de dames van vak gewisseld zijn. Beide vakken zijn daarmee beter in balans gekomen. Alleen het enige wat er dus aan mankeert is het afmaken. Daar zijn we niet koel genoeg in geweest. Maar goed, er moet natuurlijk iets te zaniken zijn, anders zou dit geen Adri-verslag genoemd mogen worden.

Vanaf nu gaan we ons concentreren op de zaal. Ik ben benieuwd of jullie dan de lijn van de wedstrijd tegen Tweemaal Zes door kunnen trekken. Over het algemeen vind ik jullie een betere zaalploeg dan veldploeg dus ik kijk naar de eerste wedstrijd in de zaal uit.

Tot volgende keer, Adri