Op de ongewone donderdagavond stond ons eerste voor de lastige taak af te rekenen met SDO uit Kamerik. Zoals bekend was deze wedstrijd afgelopen zaterdag om droevige redenen aan SDO kant uitgesteld.

Voor de mensen uit Kamerik heel naar natuurlijk, maar mij persoonlijk kwam het niet slecht uit aangezien ik net op tijd uit India terug was om te aanschouwen of ons eerste zich definitief in veiligheid zou spelen dan wel dat we nog een paar weken in de stress zouden moeten zitten. Want dat was wat er in deze wedstrijd op het spel stond. De eerste wedstrijd dit seizoen werd, weliswaar moeizaam, gewonnen met 1 puntje verschil met 24-25.

En aangezien SDO vorige week nog met 29-29 gelijk wist te spelen wisten we dat dit niet zo maar even een walk over zou worden.

En dat is uiteindelijk ook wel gebleken. SDO schoot uit de startblokken en pakte al snel een 0-4 voorsprong. Hierna begon Rohda ook aan de wedstrijd. En het waren met name Amber en Job, die in deze fase de ploeg op sleeptouw namen, althans qua doelpunten. Door hun doelpunten en 1 van Mike hadden we na 19 minuten de stand weer genivelleerd, maar binnen 2 minuten liep SDO weer uit naar 5-8. Amber en Mike zorgden voor ons 6^e en 7^e doelpunt, maar met nog 1 minuut voor rust had SDO nog steeds de drie verschil op het scorebord. In die laatste minuut ging ook de rest van de ploeg zich met het scoren bemoeien. Eerst Ivar en vervolgens in de dying seconds voor de rust Fleur zorgden er voor dat het de tweede helft nog alle kanten op kon. Die laatste 6 à 7 minuten toonden in ieder geval aan dat onze tweede aanval zich inmiddels had hersteld van een moeilijke start. De aanvallen begonnen daar steeds beter te lopen, terwijl de eerste aanval vanaf het begin direkt lekker in de wedstrijd zat. Verdedigend zat het na de 0-4 eigenlijk prima in elkaar. Dat SDO nog zo lang op voorsprong kon blijven lag vooral aan enkele wel heel makkelijk gegeven strafworpen en doordat het scheidsrechtersduo een andere interpretatie van verdedigd schieten er op na hield dan we meestal gewend zijn op dit niveau.

En waar in de eerste helft SDO furieus van start ging, was het in de tweede helft ons eerste dat binnen 7 minuten 5x scoorde tegen SDO slechts 1x. En dus prijkte na deze 5-1 rush plotseling een 14-11 voorsprong voor Rohda op het scorebord. Hierna ontspon zich een waar korfbalgevecht. SDO wilde niet opgeven, Rohda bleef echter steeds net aan de goede kant van de score. Het werd 15-13 waarna Silvana ons met twee knappe aanvallen voor het eerst op 4 verschil bracht. Net op het moment dat we langs de kant dachten dat ons eerste nu door ging drukken maakten we in de verdediging zo een beetje de enige twee grote, domme fouten in deze wedstrijd. Maar dat betekende wel dat het weer spannend begon te worden, helemaal toen SDO 10 minuten voor tijd ook nog eens de 17-16 binnen schoot. Dat was tevens het startsein voor een zeer doelpuntenrijke 6 minuten waarin maar liefst 11x werd gescoord met als hoogtepunt de 19^e minuut waarin beide ploegen 2x scoorden. Gelukkig hielden we wel telkens de voorsprong maar echt weglopen konden we niet. Telkens weer kwam SDO terug tot 1 puntje. Maar ook liepen we steeds weer uit naar twee of drie goals voorsprong. En zo was er met nog 5 minuten te gaan nog steeds niets te zeggen wie nu uiteindelijk met de zege naar huis zou. Binnen de minuut scoorden wij weer 2 goals en dat was uiteindelijk de nekkebreker voor SDO. Wel deden ze nog 1x iets terug, maar daarna speelden het vak met Ivar, Job, Amber en Silvana enkele goede lange aanvallen. Terwijl in de verdediging Mike, Fred, Leanne en Fleur geen kans meer weggaven en in de rebound elke bal veroverden waardoor SDO nauwelijks meer aan schieten toekwam.

De vreugde en toch ook de opluchting was groot toen uiteindelijk het laatste fluitsignaal klonk. Een plaats voor volgend jaar in de hoofdklasse was definitief veilig gesteld. En uiteindelijk mogen jullie daar best trots op zijn. Misschien heeft het zaalseizoen dan wel niet helemaal gebracht waar we met zijn allen op gehoopt hadden, we moeten natuurlijk niet vergeten dat we over het hele seizoen gezien vijf beoogde basisisspelers langere tijd hebben moeten missen. En dat heeft absoluut zijn impact gehad op het spel en op de resultaten. Aan de andere kant is het wel goed te weten dat er spelers en speelsters zijn die op het vinkentouw zitten, waardoor de basis geen seconde kan verslappen. Dat maakt het team alleen maar sterker. Vandaar dat ik zonder namen te noemen juist deze ‘reserves’ als grootste winstpunt in het voetlicht wil plaatsen. Zonder hen had het dit seizoen wel eens veel slechter af kunnen lopen.

Onze doelpuntenmakers: Ivar 4, Job 4 (1 sw), Mike 4 (1 sw), Amber 3, Silvana 3, Fleur 2, Ferdgie 2 en Leanne 1

En tot slot natuurlijk ook nog even een klein woordje van dank voor Sherida om mijn taak over te nemen en om het verslag van de wedstrijd tegen OVVO te schrijven. Ik heb dat tijdens de vakantie zitten lezen, maar volgens mij zit het met mijn opvolging wel goed. Al heb ik wel 1 foutje in het verslag gevonden. Volgende keer moet het wel een winnend verslag zijn he?

Tot volgende keer, Adri

Actiefoto’s Theo Aurik:

[foogallery id=”8762″]