Adri heeft mij vorige week gevraagd of ik de komende 2 weken een verslag wilde schrijven. Waarom? Omdat hij samen met dochter Debbie door India aan het reizen is. Midden in het seizoen. Wie heeft dat goedgekeurd binnen de fam. ten Hulsen?

Ah fijn. Zo lief en sociaal als ik ben, heb ik uiteraard ja gezegd. Hier heb je geen enkels voor nodig, dus dit zou goed moeten komen.

Ik heb ongeveer de hele week nagedacht over het verslag. Toch kreeg ik opeens een paniekaanval voor de wedstrijd. “Oh ja, shit (!) ik moet een verslag schrijven, heeft iemand pen en papier?” Nou daar zat ik dan, als een amateur op de bank met een pen en een wisselformulier als notitieboekje, schrijvend op een handtas als onderzetter.

Nu ik dit aan het schrijven ben, voel ik mij weer even een kind uit de C1, waar we verplicht waren om iedere week om de beurt een verslag te schrijven over de wedstrijd. Leuk zo een flashback op de zondagochtend.

Sorry, misschien een iets te lange intro. Dat zorgt er voor dat ik iets langer kan nadenken over de wedstrijd. Wat gebeurde er? Hoe hebben we de wedstrijd zo kunnen weggeven? Nee, ROHDA 1 heeft het mij niet makkelijk gemaakt als beginnend verslaggever.

Het begon allemaal goed, bij het inschieten ging bijna iedere bal raak. Ron, Giovanni en ik keken elkaar knikkend aan en dachten hetzelfde: dit gaat hem worden vanavond. Na het rommelig oplopen en voorstellen van de ploegen gingen we dan eindelijk beginnen.

Amber startte in de basis en dat ging ten koste van Joni. Ze werd hiermee weer herenigd met oud vakmaat Ivar en zus Silvana.

We kwamen al snel 3-1 achter. Maar de stand werd al snel gelijk gebracht naar 3-3 door goals van Job (1x) en Ivar (2x). Waar vorige week de dames makkelijk wisten te scoren, waren deze week de mannen on fire in dit vak.

Het eerste aanvalsvak Mike, Ferdgie, Leanne en Fleur kwamen tot goede aanvallen maar het scoren bleef uit. Het was uiteindelijk Ferdgie die met een typische “Fred” goal (twijfelen, iedereen staat stil en veel te ver) de eerste goal in dat vak wist te maken en de stand naar 3-4 bracht. Na de 3-5 van Fleur had dit vak de smaak te pakken. Er werd veel op Ferdgie gespeeld waardoor hij 4x in de eerste helft wist te scoren. Waarbij gezegd worden dat Mike weer lekker aan het rebounden was en de dames prima aan het steunen.

Door nog zo een typische “Fred” goal zonder rebound (waar was je Mike;)), gingen we rusten met 8-12. Niks aan de hand. Het was een kwestie van door scoren en dan zouden we hier eenvoudig gaan winnen.

Daar dacht OVVO anders over. Zij kwamen sterk de kleedkamers uit en door goede en slimme wissels (Martijn Roos en Kevin Ijzerman wisselde continue door) van Leon Simons, werd de stand al snel gelijk getrokken naar 16-16. Door 2 goals van topscorer Job (een mooie onehander en een strafworp) kwamen we op 16-18. Het werd opeens spannend en de supportersscharen van “Blue Army” gingen erachter staan.

Bij de stand van 19-20, wist Leanne met haar verre afstandschot ons weer op 2 punten te brengen: 19-21. Ze heeft inmiddels een patent op belangrijke goals. We hadden weer even wat lucht. Zeker toen het gat 2 bleef nadat Ivar de 20-22 binnenschoot.

Maar wat er toen gebeurde…. Het is nog steeds onbegrijpelijk!

Het begon met een verkeerde beslissing aan de kant van Ferdgie en Mike waar Henk Fokker eenvoudig de 23-22 kon aanleggen. Dat was de eerste keer dat OVVO voor stond deze wedstrijd en dat moment was cruciaal. Er werd hierna niet meer gescoord. Het vertrouwen en geloof zakte helemaal weg bij ROHDA.

Hoe makkelijk onze mannen de eerste helft scoorden, zo makkelijk stonden de ervaren mannen van OVVO de tweede helft op. Daarnaast werden er teveel onnodige vrijeballen en stippen weggegeven, waar OVVO koelbloedig mee wist om te gaan.

Henk Fokker liet zien dat hij in het verleden niet zomaar in PKC 1 heeft gespeeld. En Martijn Roos deed zijn Korfbal League naam “Flits” eer aan. Beide mannen waren belangrijk en zeer dodelijk in de eindfase met hun verre afstandschoten. Tel daarbij op dat alle vrijeballen raak werden geschoten door dame Door van der Vegt.

OVVO zat hierdoor helemaal in de flow en ging door met scoren. Zo werden er maar liefst 19 (!) goals in de tweede helft gemaakt. Dan doe je verdedigend iets niet goed. Iets waar wij juist al jaren om geroemd worden. Maar ook aanvallend kwamen we tekort, er werd zo’n 10 minuten lang niet meer gescoord en maakte aanvallend verkeerde keuzes. Joni kwam er nog in voor Silvana in de hoop dat haar zuivere schot ROHDA 1 weer op het juiste pad kon krijgen, maar ook zij kon helaas het tij niet meer keren.

Eindstand: 27-22. De teleurstelling was groot na afloop. Zeker toen de overige uitslagen bekend waren:

Dalto/BNApp.nl – SCO 28-21
Wageningen – SDO: 29-29
Nic./Alfa College – Unitas/Persepectief: 27-22

Maar zoals Ferdgie na afloop zei: “We houden het spannend, anders gaat de competitie als een nachtkaars uit”. Laten we het daar dan maar op houden. Dinsdag even goed nabespreken en keihard trainen voor de wedstrijd tegen SDO. Kop op!

Zien we jullie volgende week in Sportcentrum Ookmeer? We hebben jullie nodig!
ROHDA 2 speelt om 18:45 tegen KZ/Hiltex en ROHDA 1 om 20:15 tegen SDO.

Zoals ik vroeger in de C1 ieder verslag netjes afsloot: bedankt coaches, reserves, supporters en fotograaf Theo!

Doelpuntenmakers: Job 7 (1 sw), Ivar 5, Ferdgie 5, Mike 3 (1 sw), Fleur en Leanne 1.

Tot volgende week,
Sherida

Actiefoto’s van Theo Aurik:

[foogallery id=”8630″]