De eerste wedstrijd van dit zaalseizoen is op een teleurstelling uitgelopen. Al was tegenstander Dalto natuurlijk niet op voorhand een ploegje waar we wel eens even van zouden gaan winnen. Als degradant uit de Korfballeague is Dalto één van de favorieten voor de play off plaatsen en dus was de opening meteen een goed meetmoment om te zien waar ons eerste op dit ogenblik staat. In de voorbereiding was het niet allemaal even goed gegaan. Slechts 1 overwinning uit 4 wedstrijden was nu  niet om echt over naar huis te schrijven. En dus was het afwachten hoe ons eerste zich tegen Dalto zou manifesteren.

En tot mijn spijt moet ik zeggen dat het me niet meegevallen is. Want ondanks dat we tot lang in de wedstrijd kans op meer hadden was dat niet echt doordat er een fantastische wedstrijd werd neergezet maar meer omdat Dalto met name in het eerste kwartier van de tweede helft ons in leven hield doordat ze diverse korte kansen en doorloopballen misten terwijl de afstandschoten tot zeker 6 keer aan toe in en weer uit de korf wipten. Anders zou deze wedstrijd al vroegtijdig beslist zijn geweest en was de nederlaag waarschijnlijk nog veel hoger uitgevallen dan nu het geval is.

In het begin kon ons eerste nog redelijk bij blijven. Beide vakken scoorden hun puntjes waarbij vooral de trefzekerheid van onze Sister Act 2 (na Sister Act 1 Amber en Silvana) opviel. Van de eerste 10 doelpunten waren er zes van de hand van de Aurikjes, eerlijk verdeeld over Joni en Leanne. In het andere vak was het wat meer verdeeld en werd door alle vier gescoord. Dit alles leidde tot de 16-12 achterstand bij de rust.

Zoals ik hierboven al beschreef had Dalto in het begin van de tweede helft niet echt geluk en daardoor konden wij weer terug in de wedstrijd komen. Door vooral de eerste aanval kwamen we terug tot 17-16 maar Dalto liep toch weer naar de vier punten 20-16. Twee doelpunten van Kenny en Joni brachten ons weer op twee achter maar het was opnieuw onze tweede aanval die geen vuist kon maken.

Dat noopte coach Ruud tot het inzetten van Enzo die zijn eerste schot meteen tot de 21-19 promoveerde. Kenny zorgde voor 22-20 en de mooiste goal van de avond leverde de 22-21 op. Giovanni scoorde in zijn sprong na een prachtige driedubbele combinatie tussen Enzo en Gio, waarbij beide Dalto heren volledig het bos in werden gestuurd.

Op dat moment leek het mogelijk om Dalto bij te halen maar dat mocht niet zo wezen. Kenny zorgde nog wel voor 23-22 maar daarmee was de koek ook wel op. Aan de ene kant gingen de ballen bij Dalto weer vallen en aan de andere kant groeide het aantal fouten aan onze kant. Mike kwam weer terug in het veld voor Enzo, maar opnieuw zag onze tweede aanval alle goed bedoelde pogingen stranden en gingen ze voor 0 aan de kant. De eerste aanval kon het nu ook niet meer repareren en zo werd ons eerste alsnog naar een ruime nederlaag gespeeld.

Wat moeten we nu met deze wedstrijd. Wat mij toch zorgen baart is dat met name onze tweede aanval al wedstrijden lang in delen van de wedstrijd moeite heeft om tot scoren te komen. Vraag is waar dat aan ligt? Komen de scorende mensen van vorig seizoen niet volledig tot hun recht in het andere spelletje dat nu gespeeld wordt? In het andere vak weet iedereen redelijk de korf te vinden en als de één het niet lukt dan pakt de ander dat wel over. Maar in vak 2 zie je dat veel minder. En vind ik eigenlijk dat er nog eens goed nagedacht moet worden over de rolverdeling in dit vak. Maar dat is uiteraard mijn mening. Misschien zie ik het volledig fout en zit het een wedstrijdje of zes, zeven alleen maar een beetje tegen.

Ik hoop het in ieder geval van harte. Wat ik sowieso gauw hoop te zien terug keren is dat er weer met een lach op het gezicht rond gelopen gaat worden, want dat mis ik volledig. In vak 2 lijkt het er op vanaf de buitenkant of men constant met de pest in het lijf rond loopt.

En ik zeg dat niet omdat we nu een keer een wedstrijd verliezen, maar in de oefenwedstrijden is me dat al opgevallen en dat werd in de wedstrijd tegen Dalto alleen maar bevestigd.

Tenslotte nog een laatste opmerking richting technische leiding. Misschien dat tijdens de wedstrijd wat meer sturing vanaf de kant nodig is. Ik persoonlijk zou dat in ieder geval niet verkeerd vinden. Wat meer aansporing vanaf de kant kan af en toe er voor zorgen dat de neuzen weer allemaal de juiste kant op staan. Maar ook dat mis ik wel eens.

Een negatief verslag dit keer? Misschien maar hopelijk kan men er iets mee. Misschien zit er zo hier en daar toch wel eens een klein stukje waarheid tussen en gaat de ploeg daar over nadenken. Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar de afgelopen 7, 8 wedstrijden (veld en oefenwedstrijden inbegrepen) mis ik simpelweg iets in het team. Overtuiging, natuurlijk overwicht. Dat wat ons de afgelopen jaren juist zo sterk maakte, de uitstraling dat niemand ons iets kon maken, is er momenteel niet.

Oke, genoeg kritische noten. Gaat dan alles verkeerd. Nee, natuurlijk niet. Het spelletje is een stuk dynamischer geworden en dat dat heel leuk kan zijn bewijst Rohda 2. Dat speelde ook deze week weer een heerlijke wedstrijd. Tegen Dalto 2, dat afgelopen seizoen in de Reserve League nog tot op het laatste moment om de playoff plekken voor het kampioenschap speelde,  werd een fantastische prestatie neergezet. In een wedstrijd die geen winnaar verdiende werd het uiteindelijk 26-26 en zat iedereen tot het einde op het puntje van zijn stoel.

In een volledig gelijk opgaande wedstrijd leek Dalto 2 30 seconden voor tijd de volle winst te pakken, maar het was aanvoerder Job die enkele seconden voor tijd het verdiende punt voor ons binnenschoot. En daarmee startte Rohda 2 op een geweldige wijze aan hun nieuwe zaalseizoen.

Komende zaterdag weer twee hele aardige potjes op het programma. NIC uit Groningen komt dan met 1 en 2 bij ons op bezoek. En dan kunnen we weer de borst nat maken. Want zowel NIC 1 als NIC 2 zijn werkelijk uit de startblokken geschoten. NIC 1 legde Wageningen met 33-20 over de knie, terwijl NIC 2 het nog een beetje beter deed tegen Sparta 2 met 35-17.

Een aardige uitdaging dus. Ik ben benieuwd.

Onze doelpuntenmakers deze week: Kenny 5 (3 sw), Joni 4, Leanne 4, Giovanni 3, Mike 3 (1 sw), Silvana 2, Fleur 1 en Enzo 1

Succes en tot volgende keer, Adri

Bekijk hieronder de foto’s gemaakt door Theo Aurik:

[foogallery id=”7205″]