Na een aantal mooie uitslagen de afgelopen weken had onze C1 afgelopen zaterdag de kans om kampioen te worden. De eerste vijf wedstrijden hadden vier overwinningen opgeleverd, tegenover slechts één nederlaag.

Die Nederlaag was tot stand gekomen in de uitwedstrijd tegen ESDO, en dat zou ook deze dag de tegenstander zijn. Om het helemaal interessant te maken had ook de tegenstander vier keer gewonnen en één keer verloren, dus ook zij hadden alle kans om het kampioenschap naar zich toe te trekken. En bij een gelijkspel zouden beide teams zich kampioen mogen noemen. Kortom: alle ingrediënten waren aanwezig om er een spannende wedstrijd van te maken. En spannend zou het inderdaad wordenAl snel bleek dat deze teams niet voor niets om het kampioenschap streden. Beide teams leunen op een goede verdediging en krijgen weinig doelpunten tegen. Dit resulteerde de eerste minuten in weinig kansen. Zowel de aspiranten van ESDO als die van ROHDA begrepen dat ze vandaag tot het gaatje moesten gaan om die felbegeerde titel binnen te slepen. Aanvankelijk kreeg ROHDA de eerste kansen, maar het was ESDO dat halverwege de eerste helft op voorsprong kwam na een misverstand aan onze kant. De bal ging over de achterlijn, een aantal spelers van ROHDA dacht dat de bal voor ons was, maar niets was minder waar. ESDO nam snel de ingooi en kon hierdoor opeens vogelvrij onder de korf met een simpele doorloopbal scoren: 0-1. Een fikse tegenvaller, omdat doelpunten vandaag schaar bleken te zijn.

Gelukkig brak toen een sterke fase van ROHDA aan. Wellicht gedreven door de zojuist zelf eenvoudig weggegeven tegengoal begonnen de C-tjes meer druk te zetten, en dat resulteerde in drie doelpunten in 10 minuten. Eerst was het Tim die voor de gelijkmaker zorgde, waarna de gebroeders Kadir en Tarik Danisik ons opeens op een zeer comfortabele 3-1 voorsprong brachten. Met deze stand haalden we de rust.

De tweede helft deed ESDO er nog een schepje bovenop, maar onze verdediging stond als een huis. De tegenstander deed er alles aan om de aansluitingstreffer te realiseren, maar had of pech bij de afwerking, of kwam gewoonweg niet door onze dekking. Helaas kwamen ook wij nauwelijks nog toe aan schoten op de korf. Onder druk van de tegenstander werd de bal te vaak en te snel ingeleverd. Hierdoor kwamen we steeds meer onder de druk te staan, en de aansluitingstreffer kon op een gegeven moment niet uitblijven. Met nog zo’n zes minuten te spelen viel deze dan ook: 3-2. Nu was ook ESDO nog slechts één doelpunt van een gedeelte titel verwijderd. ROHDA bleef vechten om elke vierkante centimeter, want het is natuurlijk het mooist om alleen kampioen te worden. Maar de vechtlust van ESDO zou uiteindelijk beloond worden. Met nog 40 seconden (!) op de klok wist een speciaal ingebrachte supersub (…) van de tegenstander een technisch fraaie doorloopbal af te ronden, waardoor het nu 3-3 stond. Er volgde nog een laatste aanval voor ons, we kregen zelfs nog een vrije worp, maar helaas ging die er niet in. Hoe dan ook, de eindstand was dus 3-3 en dus barste er bij beide kampen een feestje los!

Wederom een mooie prestatie, jullie zijn onder druk toch overeind gebleven. Zeker onze dames (met invalster Lot van de D) kon ik deze keer niet of nauwelijks betrappen op foutjes, en mede daardoor stond het als een huis! Verdedigend was het dus super, en hopelijk vinden we aanvallend ook weer de weg zodat we dit soort wedstrijden eerder in het slot kunnen gooien. Maar bovenal overheerst een trots gevoel! Ik wil iedereen bedanken die mede verantwoordelijk is geweest voor deze knappe prestatie, en hopelijk kunnen we ook in de zaal mee strijden om het kampioenschap.

Groet,
Jan