Wat een geweldige zaterdag dit weekend. Het begon allemaal om 10.00 uur met 85 huppelende peuters op onze open dag. Tussendoor de eerste kampioen, nl. de A1 na een overweldigende overwinning van liefst 21-5 en als afsluiter Rohda 1 dat na een grotendeels prima wedstrijd de punten in Amsterdam wist te houden. Het kon dus allemaal niet op deze keer.

Rohda 1 dus. De ploeg had na de laatste wedstrijd toch iets goed te maken. En dat moest dan tegen Oost Arnhem gaan gebeuren. De Oost-Arnhemmers begonnen deze kompetitie  verrassend goed met twee overwinningen, maar daarna kwam de klad er een beetje in en werd er drie keer op rij verloren. Een goede tegenstander dus om het enigszins geschonden blazoen weer op te poetsen. Oost Arnhem kennen we vanuit het recente verleden als een team dat fysiek tot en soms over het randje gaat, een ploeg die het stevigere beuk en kleunwerk niet schuwt en alles doet om je uit het spel te halen. Zaak was dus om je niet door dit spel te laten intimideren, er zeker niet in mee te gaan en gewoon je eigen spel te spelen, want op voorhand leken we kwalitatief meer in huis te hebben dan Oost Arnhem. Of het allemaal zou lukken was natuurlijk wel de vraag, want na Sherida kregen we opnieuw te maken met een blessure. Dit keer was het Leanne die vanwege een kuitkwetsuur de wedstrijd moest missen. Haar plek werd overgenomen door Maaike Poppegaai en dus was de vraag of dit vak de soepele spelpatronen kon handhaven of dat er toch wat onwennigheid in het spel zou sluipen. Het was Maaike zelf die heel snel het antwoord op deze vraag gaf. Bikkelend als in haar beste dagen vulde Maaike de vacature op geweldige wijze in, waarbij ze met vier goals ook nog eens een wezenlijke bijdrage aan de score leverde. Zo was niet alleen de belangrijke openingsgoal van haar hand, maar stopte ze ook met haar handelskenmerk, de doorloopbal om het blok heen, de inhaalrace van Oost Arnhem tegen het einde van de eerste helft en, misschien nog wel belangrijker, besliste ze de wedstrijd 3 minuten voor tijd toen Oost Arnhem eindelijk het verschil had teruggebracht tot 2 goals.

Ons eerste eerste startte trouwens overdonderend. Oost Arnhem wist echt niet waar ze het zoeken moesten. Binnen een kwartier stond het 9-2 en had Oost Arnhem al twee keer aan de noodrem moeten trekken. Door het gooi en smijtwerk raakten de onzen toch wat van de kook. Eigenlijk nergens voor nodig want korfballend was ons eerste echt twee klassen beter, maar in het type korfbal dat Oost Arnhem op het kunstgras legt zijn een aantal van ons toch niet zo gewiekst en daardoor kreeg Oost Arnhem de kans terug in de wedstrijd te komen. Uiteindelijk kwamen zij 5 minuten voor het rustsignaal op 11-9. Pas hierna begon ons eerste weer mee te scoren. Joni en Silvana zette ons eerste weer op het juiste spoor al bleef het verschil met Oost Arnhem op twee punten hangen, totdat Maaike dus en daarna ook Kenny nog met onze vierde strafworp (uiteindelijk kregen we er zeven) de ruststand naar vier verschil schoten.

In de rust kon coach Ruud de manschappen weer in het gareel brengen en dat lukte wonderbaarlijk goed, want in de tweede helft kwam de overwinnig nooit echt in gevaar al was het nu ook weer niet zo dat we op het terras lekker onderuit konden zakken, een sigaartje konden opsteken, een biertje er bijpakken en rustig de wedstrijd uit konden kijken. De hele tweede helft bleef het verschil rond de vier punten hangen. Het scheidsrechterduo had zo hier en daar zijn foutjes, maar wist het over het algemeen die tweede helft redelijk in de hand te houden en ons eerste scoorde met grote regelmaat over vele schijven zijn goaltjes. Totdat vijf minuten voor tijd Oost Arnhem met een laatste krachtsinspanning de achterstand terugbracht tot 23-21. Maar zoals helemaal aan het begin van dit verslag al beschreven gooide Maaike uiteindelijk definitief de deur dicht.

Twee belangrijke punten rijker, maar toch wel de voetnoot dat ons eerste opnieuw een kwartier lang effies helemaal weg was. Dit keer gebeurde het gelukkig nog in de eerste helft en was er tijd genoeg om weer tot zichzelf te komen. In de hoofdjes wil het af en toe nog wel eens te veel gaan stormen, waardoor de absolute focus op het korfballen weg is. Maar korfballend behoren jullie tot één van de betere ploegen in de hoofdklasse. Daar is voor mij geen twijfel over mogelijk. Door de overige uitslagen is er weer wat meer onderling verschil in de stand gekomen. Wij staan nog altijd op een keurige tweede plek. Niet gek voor een ploeg die dit jaar voor het eerst weer in de veldhoofdklasse uitkomt. Aan de andere kant natuurlijk ook weer niet zo heel erg verrassend als we de afgelopen twee jaar onze resultaten in de zaalhoofdklasse bekijken. Als we nu ook nog de laatste wedstrijd op het veld as. zaterdag in Kamerik tegen SDO tot een goed einde gaan brengen dan voldoen jullie volledig aan mijn verwachtingen en gaan we na de zaal nog een hartig woordje meespreken voor het kampioenschap. Maar dan mag er zaterdag natuurlijk geen misstap gemaakt worden, want SDO is dan wel de hekkensluiter, maar juist tegen de topploegen lijken ze het beste uit zichzelf te halen. DSC wist maar ternauwernood met 24-23 van SDO te winnen, terwijl Deetos zelfs het onderspit moest delven. Kortom een tegenstander om terdege rekening mee te houden. Als jullie je echter volledig op het korfbal weten te focussen dan moet het goed komen en kunnen we met een goed gevoel naar de zaal gaan toewerken.

Onze doelpuntenmakers: Mike 5 (3 sw), Maaike 4, Giovanni 4, Kenny 4 (4 sw), Joni 3, Silvana 2 en Ferdgie 2

Tot volgende keer, Adri

Bekijk hier de actiefoto’s van Theo Aurik:

[foogallery id=”6519″]