Het is zondagavond. Moederdag is voorbij. De dochters zijn allemaal weer naar huis. Het weekend nadert zijn einde en ik heb eindelijk de tijd om eens rustig te overdenken wat er allemaal wel niet is gebeurd dit weekend.

Wielerminnend Nederland is sinds vrijdag in rep en roer. COC Nederland, de grootste homo en lesbo vereniging van Nederland kan zijn lol niet op. Half Nederland is in het roze uitgedost. U kunt het niet gemist hebben. De GIRO, ook wel ronde van Italie, toert door ons land en ene Tom Dumoulin rijdt als de trotse koploper in de roze leiderstrui. Toppertje hoor, die Tom. Al zou je het aan zijn achternaam niet zeggen, het is toch echt een Nederlander.

En dan is het in Eindhoven groot feest. In Amsterdam heerst diepe rouw. Voor het derde jaar op rij is Oranje Zwart hockeykampioen van Nederland geworden door Amsterdam in de finale van de hockeycompetitie te verslaan. Wat een teleurstelling voor de mannen uit het Amdsterdamse Bos.

En dan was er nog een strijdje tussen een Eindhovens en een Amsterdams clubje. Die Amsterdammers hadden het ook het landskampioenschap voor het grijpen en hadden op die manier de pijn van het mislopen van de hockeytitel enigszins kunnen verzachten. Zij hoefden slechts te winnen van de nummer voorlaatst, maar ook in deze strijd werd er hopeloos gefaald, daarmee de rest van Amsterdam in wanhoop achterlatend.

Maar gelukkig was het niet helemaal kommer en kwel binnen de Amsterdamse sportwereld. Want hoe anders ging het afgelopen zaterdag op sportpark Ookmeer waar ons eigen Rohda dan eindelijk de kroon op het werk zou gaan zetten na een seizoen waarin we met kop en schouders boven de rest uitstaken. Zij slaagden gelukkig wel met vlag en wimpel. 20-12 werd het. En daarmee was het kampioenschap dan eindelijk een feit. En dus was het bij ons wel groot feest.

Grote vraag was natuurlijk wie er deze wedstrijd nu weer in Rohda 1 zouden spelen. Durfden we het aan om opnieuw met Rohda 2 als Rohda 1 aan te treden of werd er weer een nieuwe truc uit de hoge hoed getoverd en zou het eigenlijke Rohda 1 het af moeten gaan maken.

De opstelling van Rohda 2 tegen Vriendenschaar 2 verraadde eigenlijk al heel veel. Geen spelers van ons eerste, maar enkele spelers uit het oorspronkelijke tweede aangevuld met Debbie en Simon uit Rohda 3 en Julian van de A1. Ons tweede heeft de punten ook hard nodig om de strijd met KCR om het kampioenschap vol te houden. En dus was de vraag of deze mengelmoes bij machte was om het reeds gedegradeerde Vriendenschaar onder de duim te houden. Binnen 10 minuten hadden onze spelers het antwoord gegeven. Toen was het al 5-0 en dat verschil werd eigenlijk moeiteloos in stand gehouden. Bij rust was het 10-4 en het einde kwam met 18-12. Concurrent KCR 2 won ook haar wedstrijd en zo wordt het over twee weken bij ons op Ookmeer de wedstrijd van de waarheid voor Rohda 2 wanneer KCR bij ons op bezoek komt.

Na dit lekkere voorgerecht begon dan de wedstrijd waar het allemaal om te doen was deze week. Rohda 1 tegen Vriendenschaar 1. Vooraf werd er toch nog wel even met een scheef oog gekeken naar de ploeg die voor de zaal maar niet tot winst wist te komen maar na de zaal wel alles won. En dus was het toch even aankijken of ons eerste het moeilijk zou gaan krijgen of dat het van een leien dakje zou gaan. Dat ging dan gebeuren zonder Amber, die zich voorlopig op haar as. moederschap gaat richten. Gelukkig hadden papa en mama ten Hulsen daar 25 jaar geleden al rekening mee gehouden en dus kon de volgende zus uit het blik getrokken worden en nam Kimberley de plek in van Amber. En ook Rohda 1 liet er geen gras over groeien. Na de snelle openingsgoal van Silvana volgden Mike en Kenny ook al snel en was het al 3-0. Even kon Vriendenschaar aanhaken maar hun goals werden direkt beantwoord door Mike en Sherida 2x. Jammergenoeg waren dat de laatste akties van Sher, want niet lang daarna stortte zij ter aarde met een enkel die een totaal andere kant uit was gegaan dan de rest van haar been. Terwijl Sherida naar het ziekenhuis werd gebracht ging de rest van het team (met Joni er nu bij) onverstoorbaar door. Drie strafworpen achter elkaar (in deze strafworprijke eerste helft, we kregen er zes) van Mike en Kenny 2x zorgden er voor dat we met een redelijk gerust hart langs de kant de wedstrijd konden volgen. Silvana en opnieuw een stafworp van Kenny maakten dat Vriendenschaar bij rust geen stap dichterbij was gekomen 11-6.

Na rust beet Vriendenschaar nog heel even fel van zich af. Het werd 11-8, waarna Fred onze eerste goal na rust wist te scoren. 12-9 werd beantwoord door Silvana en 13-10 opnieuw door Fred na een juweel van een combinatie onder de korf met Kenny. En toen Mike daarna het verschil weer op vijf bracht was de spanning wel een beetje gebroken. En al werd het daarna nog wel 15-11, twee strafworpen van Kenny braken het laatste beetje verzet bij Vriendenschaar. Nog 1x scoorden zij waarna de laatste drie goals voor ons waren. En grappig genoeg waren het de mensen die het team uiteinelijk completteerden als er weer een keer iemand wegviel, die deze goals konden laten noteren. Als eerste was het de beurt aan Kimberley (ipv Amber) die 18-12 liet noteren. Daarna Fred 19-12 en uiteindelijk Joni (die Sherida verving) die de 20-12 einduitslag op het scorebord zette. Toen kort daarna de scheids voor de laatste maal op zijn fluitje blies konden de armen de lucht in. En was de missie volbracht. Kampioen van de overgangsklasse en volgend jaar ook op het veld de hoofdklasse in. Een prachtige afsluiting van de jaren met coach Taco aan het hoofd. Een titel die Taco zeer zeker op zijn conto mag schrijven. Hij heeft de ploeg dat laatste zetje weten te geven dat er al zoveel jaren aan ontbrak. Het zelfbewustzijn dat Rohda 1 toch echt bij de betere ploegen van Nederland hoort, waardoor er nooit paniek uit brak als het eens een wedstrijd minder ging. Dat zagen we dit jaar in de zaal ook al en op het veld was dat helemaal overduidelijk. Mensen, allemaal nogmaals van harte gefeliciteerd. Al was het op het einde allemaal wat rommelig qua opstellingen, uiteindelijk waren we veruit de sterkste dit seizoen. Nu nog Rohda 2. Want ook zij zijn nog volop in de race voor de titel. Over twee weken krijgen zij koploper KCR op bezoek. Die staan nu 2 punten op ons voor. Dus moet er gewonnen worden. En omdat het kampioenschap naar het schijnt bij gelijk eindigen beslist wordt op onderling resultaat is een overwinning met twee goals verschil noodzakelijk aangezien wij bij KCR met 14-13 hebben verloren. Het worden dus nog een paar spannende weken voor Rohda 2.

De doelpuntenmakers voor Rohda 2: Julian 5 (3 sw), Joni 3, Jelle 3, Marnix 3, Simon 2, Anika 1 en Kira 1

En voor Rohda 1:   Kenny 6 (5 sw), Mike 4 (3 sw), Silvana 3, Ferdgie 3, Sherida 2, Kimberley 1 en Joni 1

Succes tegen KCR en tot volgende keer,

Adri

Klik hier voor de foto’s van Theo Aurik