Wil het zonnetje buiten nog steeds niet volop zijn gezicht laten zien, de zon gaat voor ons eerste wel steeds meer schijnen. In mijn ogen waren er tot aan deze wedstrijd nog twee of drie ploegen die ons eerste echt pijn zouden kunnen doen op weg naar het kampioenschap. En één van die teams was de tegenstander van zaterdag, Rust Roest uit Eindhoven. De thuiswedstrijd leverde destijds dan wel een 15-11 overwinning op, makkelijk is het toen zeker niet gegaan. Eerst een flinke voorsprong die langzaamaan teniet werd gedaan door de Eindhovenaren, waarna ons eerste net op tijd Rust Roest uit het ritme wist te krijgen met enkele scores, waardoor de punten in Amsterdam bleven. Dat zou gisteren anders moeten, maar zie, de geschiedenis herhaalde zich in Eindhoven. Op een alvast op de toekomst ingericht klein veld wervelde ons eerste met Sherida weer terug op haar plekkie de eerste drie kwartier over Rust Roest heen. Met name Mike was in die fase onhoudbaar voor zijn tegenstander. Raak schietend vanuit alle standen gooide hij er alleen al voor rust 8 in. En omdat ook Kenny en Sher in het andere vak lekker meescoorden was de ruststand van 10-15 in ons voordeel niet alleen een logisch gevolg maar ook slechts een schamele afspiegeling van de werkelijke krachtsverhouding in het veld. Rust Roest had werkelijk niets in te brengen en toen na rust de score alleen nog maar verder werd opgevoerd tot 12-20 leek een afdroogpartij in de maak. Wat er op dat moment echter gebeurde is wat sport zo onvoorspelbaar maakt. Van het ene op het andere moment ging het in het vak van Amber, Silvana, Giovanni en Mike helemaal verkeerd. Het leek wel of er ineens vier mensen in het veld stonden die alle vier een andere taal spraken. Er lukte bijna niets meer. Rust Roest had dan weliswaar een wissel toegepast maar dat men zich daardoor zo van de kook liet brengen was totaal onverwacht. Dit anders toch altijd hele stabiele vak wist amper nog tot goede aanvallen te komen, laat staan dat er nog gescoord werd. Rust Roest profiteerde met twee snelle goals en hoewel Sherida nog 14-21 op het scorebord wist te brengen deed het in de Rohda-motor gestrooide zand zijn werk en binnen zeven, acht minuten had Rust Roest er nog eens vijf inleggen en stond het plots 19-21. Op dat moment was het Silvana die met een superbelangrijke omdraaibal de flow van Rust Roest wist te onderbreken en Rohda weer wat lucht verschafte. Rust Roest kwam daarna opnieuw op twee punten maar het was uiteindelijk Kenny die de wedstrijd met zijn zesde doelpunt in het slot gooide en de eindstand van 20-23 op het scorebord zette.

Een wedstrijd dus met twee gezichten. De eerste drie kwartier was het genieten en zagen we prachtige staaltjes korfbal en hele mooie doelpunten. De laatste 20 minuten was het een heel ander verhaal en gaven we de wedstrijd nog bijna uit handen. Maar oke, in deze fase tellen toch vooral de punten en die namen we uiteindelijk lekker mee naar Amsterdam. Een mooie wraak voor het rare gedrag voor de wedstrijd om ons geen ballen te willen geven toen bleek dat Rust Roest met een ander type bal speelde dan dat we op dit niveau gewend zijn te doen. Getuigde niet echt van grote mate van sportiviteit en zelfvertrouwen om op die manier te trachten Rohda een voet dwars te zetten. Zoals ook het gescheld van wat supporters op de scheidsrechter nou niet echt getuigde van een normaal fatsoenlijk gedrag. Raar volk in ieder geval daar in Eindhoven.

Maar wat kan ons het schelen. Ze zullen daar zaterdagavond nog wel wat extra frustratie opgedaan hebben omdat onze buren van de Arena op geniepige wijze de puntjes in Leeuwarden inpikten om daarmee de Eindhovense trots geen mogelijkheid te gunnen om dichterbij te komen. Zoals ook wij onze concurrenten niet de gelegenheid geven ook maar een ceentimeter dichterbij te komen. Sterker nog aangezien BEP opnieuw verloor en wij Rust Roest de laatste hoop op de titel ontnamen is de voorsprong ondertussen opgelopen tot buitengewone proporties. Met nog vijf wedstrijden te spelen staan we nu 7 punten voor op nummer twee Die Haghe, onze volgende tegenstander.

Komende zaterdag kan dan ook een hele speciale dag worden. Want weten wij van de Hagenezen te winnen dan zetten we hen ook op negen punten en is er nog slechts één ploeg die ons dwars kan zitten. En dat is BEP dat nu acht punten achterstand heeft. Dus mochten die volgende week dan ook nog eens onverhoopt een puntje laten liggen, staat alles en iedereen op negen punten of meer met nog vier wedstrijden te gaan. Oftewel, dan zijn we dus niet meer in te halen en mogen we ons kampioen noemen en is promotie naar de Hoofdklasse voor volgend jaar een feit. En wat is er nu mooier dan op je eigen veld kampioen te kunnen worden. Ik verwacht dan ook een grote Rohda aanhang as. zaterdag op ons veld, want het kan zomaar gebeuren hoor. Rohda 1 KAMPIOEN van de Overgangsklasse B. Aanstaande zaterdag om half drie begint deze wedstrijd. Dus zet dat maar vast in uw agenda. De echte Rohdiaan wil en moet daar toch bijzijn lijkt mij.

De doelpuntenmakers tegen Rust Roest: Mike 9 (2 sw), Kenny 6 (1 sw), Sherida 5 en Silvana 3.

Succes volgende week tegen Die Haghe en tot volgende keer.

Adri