En dat is vijf. Weer bleef ons eerste een tegenstander de baas. Dit keer SCO, maar het heeft aan een zijden draadje gehangen. Want wat speelde ons eerste waardeloos vandaag. De eerste helft totaal geen antwoord op het spel van SCO. Gewoon te knullig voor woorden. Het was dat SCO mededogen met ons eerste had, waardoor Rohda enigszins in de buurt kon blijven. Het leek wel of Rohda 1 totaal niet voorbereid was op deze wedstrijd. De rust ging dan ook in met een 12-13 achterstand. De tweede helft was het een ietsepietsie beter, waarbij we de mazzel hadden dat SCO een korte periode pech had met schieten en even een tijdje doelpuntloos bleef. Bij ons vielen een paar schoten op gelukkige wijze wel door het mandje en dat was de beslissing, want in de laatste 10 minuten was ons eerste weer helemaal nergens. SCO kon echter net niet meer over Rohda 1 heen en zo werden de twee punten in Amsterdam gehouden. Sorry mensen, iets mooiers als dit kan ik er niet van maken. Dus moet ik me helaas zeer kritisch uiten deze keer. Ja, dat zijn jullie natuurlijk niet gewend dat ik het zo neer moet pennen.
Nou eerlijk gezegd hebben jullie dat ook te danken aan coach Taco. Want die was zo dom om iedereen in de hal te vertellen dat de wedstrijd met een kwartier uitgesteld was geworden doordat SCO iets te laat in Amsterdam arriveerde door fileleed onderweg vanuit Friesland. IEDEREEN, BEHALVE UW VERSLAGGEVER, want die werd gewoonweg overgeslagen en die zat dan ook klokslag half acht kant en klaar op de tribune, maar al wie er waren…..geen spelers en speelsters van Rohda 1. Ja en dat kan dus niet. Dus dan dient er wraak genomen te worden en gaan we dus de boel maar eens heel kritisch benaderen. Eigen schuld, dikke bult zullen we maar zeggen.

Want natuurlijk was het helemaal zo slecht niet vandaag. Wel was het heel erg moeilijk. SCO had zich heel aardig op Rohda ingesteld, speelde een zeer fysiek spelletje, wat weliswaar door de onzen op dezelfde wijze beantwoord werd, maar waarbij de scheids en zijn grens nogal eens heel verschillend reageerden en waarbij ik het gevoel had dat SCO net even wat meer mocht dan wijzelf. Daarnaast had SCO in Marloes Frieswijk en Britt Rottink twee heel makkelijk scorende dames, waar Amber en Silvana heel wat mee te stellen hadden de eerste helft. Liefst 8 doelpunten kwamen uit hun handen. Zeker Rottink was zeer effectief met 5 uit 7 schoten. Bij ons daarentegen liep het niet echt lekker. Of beter het ging niet zo soepeltjes als we hadden gehoopt. Veel schoten die net verkeerd wegstuiterden, ballen die net niet lekker aangegooid werden, kortom het was echt werkkorfbal wat Rohda 1 die eerste helft moest spelen. Gelukkig konden we scorend bijblijven, al keken we het grootste deel wel tegen een achterstand aan. Met nog 2 minuten was het zelfs 10-13, maar gelukkig konden Mike uit een strafworp en Amber vanaf afstand toch nog voor rust voor de aansluiting zorgen.
Ik weet niet wat coach Taco allemaal gezegd heeft in de kleedkamer tijdens de rust. Wel bleef de deur opvallend veel langer gesloten als normaal, maar het had wel effect, want de tweede helft werd er weer gespeeld zoals we dit seizoen van ons eerste gewend zijn. De belangrijkste beslissing die coach eigenlijk al pal voor rust had genomen was dat Fleur de bewaking van Rottink over ging nemen. Er werd net even wat beter voorverdedigd, Silvana stond goed mee te kijken en op die manier werd Rottink volledig aan banden gelegd. Tekenend voor het goede verdedigen was dat zij pas enkele minuten voor het einde haar zesde en zevende treffer kon aantekenen. In het andere vak kreeg Amber ook meer vat op Jong Oranje- international Frieswijk, waardoor ook zij nog maar 1x tot scoren wist te komen. De overige spelers van SCO konden dit niet opvangen waardoor ons eerste langzaamaan het heft weer in handen kreeg. Bij 13-15 was het Amber die eerst met een onderhands schepballetje vanaf vijf meter de 14-15 scoorde om vervolgens in de aanval daarna van ver Rohda eindelijk weer naast SCO te schieten. Dat was het moment om de regie van de wedstrijd over te nemen. En dat deden we dan ook. En wie anders dan Mike kreeg het ineens op zijn heupen. Met vier goals op rij, tussendoor ondersteund door een strafworp van Kenny schoot hij ons naar een voorsprong van vier punten. Het werd zelfs 21-16 en 22-17 en de wedstrijd leek binnen. SCO gaf echter niet op, hun schoten vielen ineens weer allemaal goed en voor we het wisten was het weer billen knijpen bij 22-21. Hierna ondernam Silvana weer eens een poging en met uiterste precisie gooide zij de bal op de rand van de korf, liet zij de bal bijna loodrecht omhoog stuiteren op de andere rand van de korf waar de bal vervolgens doodstil bleef liggen. Adembenemende stilte. Je hoorde heel Rohda denken. Laat die bal er nu alstublieft invallen. En toen, tergend langzaam kwam de bal weer in beweging en viel de bal langzaam vanaf de rand naar beneden aan de binnenkant van de korf. Een explosie van vreugde volgde want dat was wel een heel belangrijk doelpunt met nog drie minuten te spelen. SCO was heel even van het padje al schoten ze wel vrij snel de 23-22 in de korf maar de volgende aanvallen werden eigenlijk heel slecht uitgespeeld en elk schot werd door ons afgevangen waardoor we heel wat van de laatste twee minuten monden vol spelen. Met nog 29 seconden onderschepte SCO toch nog één keer de bal en kon hun aanval nog trachten om een gelijkspel uit het vuur te slepen. De opdracht voor SCO was duidelijk, de dames moesten het gaan doen, maar zowel Fleur als Silvana gaven geen centimeter ruimte voor een schot, waardoor één van de heren pas met nog 1 seconde op de klok tot een noodschot wist te komen. Maar die raakte alleen maar lucht en dus was het weer feest na het laatste fluitsignaal.
Door de overige uitslagen in deze poule hebben we nu na vijf wedstrijden al een enorm gat geslagen met de onderste vijf ploegen. Er is op dit moment een duidelijke afscheiding te zien tussen de ploegen die om de playoffs spelen en de rest. Want op dit moment staan wij met 10 uit 5 op kop, gevolgd door Wageningen en KCC met 8 uit 5. De overige ploegen hebben al 6 punten of meer achterstand. Wat dat betreft gaan de komende twee wedstrijden uitwijzen of we echt tot de grote jongens en meiden behoren met de wedstrijden tegen juist Wageningen en KCC in het verschiet. Eerst as. zaterdag naar Wageningen. Dan na de feestdagen thuis tegen KCC. En dan weten we een hele boel meer. Eén ding staat echter voor mij wel al vast. Na vijf wedstrijden hoeven we niet meer naar de onderste helft van de ranglijst te kijken. Van de vijf ploegen die nu al op flinke afstand van ons staan gaan er echt niet nog minimaal vier over ons heen. Dus kunnen we vrijuit de komende twee toppers in gaan. En mochten we 1 of 2 keer verliezen, nou dan is er nog geen man overboord. Maar o,o,o wat zou het lekker zijn als we wel 2x de winst weten te behalen, want dan komen we er wel heel erg mooi voor te staan.
Uiteraard gaan we het de komende wedstrijden weer allemaal volgen en zal ik u weer verslag uitbrengen van de belevenissen met Rohda 1. Ik hoop dat ik het weer net zulke mooie en positieven geluiden kan laten horen als de afgelopen wedstrijden. Al ligt dat natuurlijk toch ook een beetje aan coach Taco. Want coach Taco, U zijt gewaarschuwd. De schrijvende pers is zeer machtig. Vraag dat anders maar eens aan uw collega Louis in Engeland.

Onze doelpuntenmakers tegen SCO: Mike 8 (2 sw), Amber 4, Silvana 3, Sherida 2, Giovanni 2,
Kenny 2 (1 sw), Fleur 1 en Ivar 1

Veel succes volgende week tegen Wageningen en tot volgende keer
Adri